Wielki Post 2025
Z pokutnym znakiem popiołu na głowie, z wiarą i nadzieją rozpoczynamy doroczną pielgrzymkę Wielkiego Postu. Kościół, matka i nauczycielka, zaprasza nas do przygotowania naszych serc i otwarcia się na Bożą łaskę, abyśmy mogli z wielką radością świętować paschalny triumf Chrystusa Pana nad grzechem i śmiercią, jak wołał św. Paweł: „Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?” (1 Kor 15, 54-55). Istotnie, Jezus Chrystus, umarły i zmartwychwstały, jest centrum naszej wiary i gwarantem naszej nadziei na spełnienie wielkiej obietnicy Ojca, która już się urzeczywistniła w Nim, Jego umiłowanym Synu: obietnicy życia wiecznego (por. J 10, 28; 17, 3).
Niech Dziewica Maryja, Matka Nadziei, wstawia się za nami i towarzyszy nam w wielkopostnej drodze.
Z Orędzia Ojca Świętego Franciszka, na Wielki Post 2025 roku.
ODPUSTY ZUPEŁNE – WIELKI POST
Wierny może zyskać odpust zupełny, gdy posiada wewnętrzną dyspozycję wolności od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu (nawet lekkiego) oraz wypełni zwykłe warunki, którymi są:
– intencja zyskania odpustu
– stan łaski uświęcającej (spowiedź sakramentalna)
– przyjęcie Eucharystycznej Komunii św.
– modlitwa w intencjach papieskich
– w jakikolwiek piątek Wielkiego Postu (również w Wielki Piątek), po Komunii św. pobożnie odmówi przed wizerunkiem Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego modlitwę:
„Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu”. Tekst tej modlitwy można znaleźć w Liturgii Godzin – wydanie czterotomowe.
– weźmie udział w przynajmniej trzech pełnych dniach rekolekcji (np. parafialnych)
– odprawi nabożeństwo Drogi krzyżowej, albo zjednoczy się pobożnie z nabożeństwem Drogi krzyżowej sprawowanym przez Ojca Świętego i bezpośrednio przekazywanym za pomocą telewizji lub radia czy przez Internet
Modlitwa o uzyskanie odpustów
Panie i Boże mój, błagam Cię, abyś ze względu na zasługi Jezusa Chrystusa raczył mi udzielić wszystkich odpustów przywiązanych do modlitw, które będę odmawiał i uczynków, które dzisiaj wypełniać będę. Pragnę mieć intencję, nakazaną do otrzymania tych odpustów, ażeby przez nie zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej i ulżyć duszom w czyśćcu cierpiącym.
(Mszał Rzymski z 1931 r., s. 158)
|
